ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
Εδώ Πολυτεχνείο
Πριν πολλά-πολλά χρόνια, το 1967, στην Ελλάδα υπήρχε δικτατορία.Υπήρχε, δηλαδή, μια κυβέρνηση που δεν την ψήφισε ο ελληνικός λαός.Ο λαός δεν τους ήθελε και δεν ήταν καθόλου ελεύθερος. Πολύς κόσμος φυλακίστηκε, σκοτώθηκε και ο φόβος βασίλευε παντού.
Οι φοιτητές του Πολυτεχνείου δεν άντεξαν άλλο και το 1973 ξεκίνησαν έναν αγώνα για να φύγουν οι δικτάτορες και να έρθει η δημοκρατία στη χώρα. Στις 14 του Νοέμβρη κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο φωνάζοντας συνθήματα εναντίον της Χούντας. Κόσμος μαζεύτηκε γύρω από το κτίριο του Πολυτεχνείου.
Οι φοιτητές έφτιαξαν έναν ραδιοφωνικό σταθμό για να ακούγεται η φωνή τους στις γειτονιές της Αθήνας και να δίνει θάρρος σε όλους τους Έλληνες.«Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο» φώναζαν οι φοιτητές και οι Έλληνες τούς άκουγαν και έπαιρναν δύναμη.
Έγραφαν προκηρύξεις με συνθήματα και τις σκόρπιζαν στους γύρω δρόμους. Σταματούσαν τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ και τις πετούσαν μέσα από τα παράθυρα για να δώσουν κουράγιο στους καταπιεσμένους Έλληνες.
Τις επόμενες μέρες ο κόσμος γύρω από το Πολυτεχνείο γινόταν όλο και περισσότερος, παρόλο που η αστυνομία του εμπόδιζε. 
Χιλιάδες λαού μαζεύτηκαν στους δρόμους γύρω από το Πολυτεχνείο και φώναζαν συνθήματα κατά της δικτατορίας:«Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία», «Κάτω η χούντα»,
«Έξω οι Αμερικανοί», «Λαέ πεινάς, γιατί τους προσκυνάς», και πολλά άλλα.
Η Χούντα -έτσι λέγεται η δικτατορία- νόμιζε ότι οι φοιτητές θα σταματούσαν και θα γύριζαν στα σπίτια τους αλλά αυτοί συνέχιζαν ακόμη πιο δυναμικά.Τότε η αστυνομία άρχισε να χτυπά τους διαδηλωτές για να τους αναγκάσει να διαλυθούν. Ο κόσμος όμως ήταν αποφασισμένος να μείνει στο Πολυτεχνείο, κοντά στους φοιτητές.
Στις 16 Νοέμβρη το απόγευμα ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος διέταξε τον στρατό να επέμβει. Τα τανκς βγήκαν στους δρόμους της Αθήνας και κατευθύνονταν προς το Πολυτεχνείο.
Το βράδυ της ίδιας μέρας οι συγκρούσεις γύρω από το Πολυτεχνείο φούντωσαν. Στις εννιά και μισή έπεσε νεκρός ο Διομήδης Κομνηνός, 16 ετών, μαθητής Λυκείου, από αστυνομικούς που τον πυροβόλησαν. Τις επόμενες ώρες οι νεκροί έγιναν ακόμη περισσότεροι.
Τα ξημερώματα του Σαββάτου, στις 17 Νοέμβρη, τα τανκς είχαν κυκλώσει το Πολυτεχνείο και περίμεναν την εντολή για να μπούνε μέσα.
Οι φοιτητές, ανεβασμένοι στα κάγκελα, φώναζαν συνθήματα στους φαντάρους και τραγουδούσαν. Τους ζητούσαν να μην πυροβολήσουν λέγοντάς τους ότι είναι όλοι αδέρφια.
Λίγο μετά όμως ένα τανκς παίρνει την εντολή να ρίξει τη σιδερένια πόρτα του Πολυτεχνείου και να εισβάλει. Ανάβει τους προβολείς του και ξεκινά...Οι σκηνές που ακολούθησαν ήταν συγκλονιστικές. Οι φοιτητές έτρεχαν να σωθούν και οι αστυνομικοί τούς χτυπούσαν αλύπητα. Το Πολυτεχνείο άδειασε.
Το πρωί του Σαββάτου 17 Νοέμβρη, η χούντα έβαλε τους αστυνομικούς να μαζέψουν και να ξεπλύνουν τον χώρο του Πολυτεχνείου από τα αίματα, για να μη φανεί το έγκλημα που είχαν διαπράξει το βράδυ.
Στις 11 το πρωί κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος σε όλη την Ελλάδα.Απαγορεύονται οι συναθροίσεις περισσότερων από 5 ατόμων. Απαγορεύεται η κυκλοφορία των πεζών, κάθε μέρα, από το απόγευμα έως το πρωί και η κυκλοφορία των αυτοκινήτων από το βράδυ έως το πρωί. Τα τανκς γέμισαν τους δρόμους. Οι δικτάτορες προσπαθούσαν με τη βοήθεια του στρατού και της τρομοκρατίας να παραμείνουν στην εξουσία.
Το χουντικό καθεστώς αναγκάστηκε να παραδεχθεί λίγες ημέρες μετά, την ύπαρξη 15 νεκρών στην Αθήνα εκείνο το πενθήμερο 14, 15, 16, 17 και 18 Νοέμβρη 1973.
Τα επόμενα χρόνια, αποδείχτηκε ότι οι νεκροί ήταν πολύ περισσότεροι ενώ οι τραυματίες εκατοντάδες.Ο νεαρότερος νεκρός ήταν ένα παιδάκι πεντέμισι ετών, ο Δημήτρης Θεοδωράς.
Οι δικτάτορες δεν έφυγαν αμέσως.Οι αγώνες του ελληνικού λαού συνεχίστηκαν και το 1974 τελικά ήρθε και πάλι η Δημοκρατία στην Ελλάδα.Οι δικτάτορες δικάστηκαν και κλείστηκαν στη φυλακή.Ο κόσμος άρχισε σιγά-σιγά να νιώθει και πάλι ασφαλής και ελεύθερος.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου - 17 Νοέμβρη 1973 - Τι γιορτάζουμε;
Δες στο παρακάτω βίντεο μερικές από τις συγκλονιστικές στιγμές από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
Υπήρχε, δηλαδή, μια κυβέρνηση που δεν την ψήφισε ο ελληνικός λαός.
Ο λαός δεν τους ήθελε και δεν ήταν καθόλου ελεύθερος.
Πολύς κόσμος φυλακίστηκε, σκοτώθηκε και ο φόβος βασίλευε παντού.
Οι φοιτητές του Πολυτεχνείου δεν άντεξαν άλλο και το 1973 ξεκίνησαν έναν αγώνα για να φύγουν οι δικτάτορες και να έρθει η δημοκρατία στη χώρα.
Στις 14 του Νοέμβρη κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο φωνάζοντας συνθήματα εναντίον της Χούντας. Κόσμος μαζεύτηκε γύρω από το κτίριο του Πολυτεχνείου.
«Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο» φώναζαν οι φοιτητές και οι Έλληνες τούς άκουγαν και έπαιρναν δύναμη.
«Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία»,
«Κάτω η χούντα»,
«Έξω οι Αμερικανοί»,
«Έξω οι Αμερικανοί»,
«Λαέ πεινάς, γιατί τους προσκυνάς», και πολλά άλλα.
Η Χούντα -έτσι λέγεται η δικτατορία- νόμιζε ότι οι φοιτητές θα σταματούσαν και θα γύριζαν στα σπίτια τους αλλά αυτοί συνέχιζαν ακόμη πιο δυναμικά.
Τότε η αστυνομία άρχισε να χτυπά τους διαδηλωτές για να τους αναγκάσει να διαλυθούν. Ο κόσμος όμως ήταν αποφασισμένος να μείνει στο Πολυτεχνείο, κοντά στους φοιτητές.
Το βράδυ της ίδιας μέρας οι συγκρούσεις γύρω από το Πολυτεχνείο φούντωσαν. Στις εννιά και μισή έπεσε νεκρός ο Διομήδης Κομνηνός, 16 ετών, μαθητής Λυκείου, από αστυνομικούς που τον πυροβόλησαν. Τις επόμενες ώρες οι νεκροί έγιναν ακόμη περισσότεροι.
Οι φοιτητές, ανεβασμένοι στα κάγκελα, φώναζαν συνθήματα στους φαντάρους και τραγουδούσαν. Τους ζητούσαν να μην πυροβολήσουν λέγοντάς τους ότι είναι όλοι αδέρφια.
Λίγο μετά όμως ένα τανκς παίρνει την εντολή να ρίξει τη σιδερένια πόρτα του Πολυτεχνείου και να εισβάλει. Ανάβει τους προβολείς του και ξεκινά...
Οι σκηνές που ακολούθησαν ήταν συγκλονιστικές.
Οι φοιτητές έτρεχαν να σωθούν και οι αστυνομικοί τούς χτυπούσαν αλύπητα.
Το Πολυτεχνείο άδειασε.
Στις 11 το πρωί κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος σε όλη την Ελλάδα.
Απαγορεύονται οι συναθροίσεις περισσότερων από 5 ατόμων.
Απαγορεύεται η κυκλοφορία των πεζών, κάθε μέρα, από το απόγευμα έως το πρωί και η κυκλοφορία των αυτοκινήτων από το βράδυ έως το πρωί.
Τα τανκς γέμισαν τους δρόμους.
Οι δικτάτορες προσπαθούσαν με τη βοήθεια του στρατού και της τρομοκρατίας να παραμείνουν στην εξουσία.
Τα επόμενα χρόνια, αποδείχτηκε ότι οι νεκροί ήταν πολύ περισσότεροι ενώ οι τραυματίες εκατοντάδες.
Ο νεαρότερος νεκρός ήταν ένα παιδάκι πεντέμισι ετών, ο Δημήτρης Θεοδωράς.
Οι αγώνες του ελληνικού λαού συνεχίστηκαν και το 1974 τελικά ήρθε και πάλι η Δημοκρατία στην Ελλάδα.
Οι δικτάτορες δικάστηκαν και κλείστηκαν στη φυλακή.
Ο κόσμος άρχισε σιγά-σιγά να νιώθει και πάλι ασφαλής και ελεύθερος.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου - 17 Νοέμβρη 1973 - Τι γιορτάζουμε;
Δες στο παρακάτω βίντεο μερικές από τις συγκλονιστικές στιγμές από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
Το παραμύθι "Η Κυρά Δημοκρατία" της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να μιλήσουμε στα παιδιά, ακόμα και στα πιο μικρά, για τις έννοιες της Δημοκρατίας και της Δικτατορίας, με αφορμή την Επέτειο του Πολυτεχνείου στις 17 Νοεμβρίου.
ΣΥΝΟΨΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ"
Αυτό είναι το πρώτο βιβλίο που έγραψε και εικονογράφησε η Σοφία Ζαραμπούκα, αμέσως μετά τη δικτατορία, και εξηγεί στα παιδιά τι σημαίνει αυτή η λέξη
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Μάνος Λοΐζος
Ο μέρμηγκας
Ο αρχηγός μέρμηγκας νομίζει ότι είναι σοφός και ότι θα μπορεί να διατάζει για πάντα τα άλλα μυρμηκιά. Όμως αυτά δεν αντέχουν άλλο την καταπίεση, την πείνα και μια μέρα ξεσπούν και τον τρώνε. Ένα τραγούδι που μας δείχνει ότι οι δικτάτορες μπορούν να νικηθούν αν οι λαοί αγωνιστούν και εξεγερθούν.
(Στίχοι, Μουσική: Μάνος Λοΐζος)
1) Ο ΣτρουμφοκράτοραςΛένε ότι για να δεις το πραγματικό πρόσωπο κάποιου, δώσε του εξουσία.Ποιος θα περίμενε ότι τα αξιαγάπητα στρουμφάκια θα έκρυβαν τόσο σκοτεινά ένστικτα! Μόλις ο μπαμπα-Στρουμφ τους άφησε για λίγο μόνους, εκείνα σκοτώνονται ποιος θα γίνει αρχηγός ή κολλητός του αρχηγού.Απίστευτο!Η ταινία είναι μεταγλωτισμένη στα ελληνικά.
ONLINE ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ
Για να παίξετε τα παιχνίδια με θέμα τη Δημοκρατία και τη Δικτατορία, πατήστε ΕΔΩ
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου